Στις 2 Ιουλίου, στο σπίτι του, στο Κέτσαμ, του Αϊντάχο,
με αυτοπυροβολισμό στο κεφάλι - με τον ίδιο τρόπο που
είχε αυτοκτονήσει και ο πατέρας του - ενώ είχε προηγηθεί
άλλη απόπειρα την άνοιξη της ίδιας χρονιάς
Όλη η θλίψη της πόλης έφθασε ξαφνικά μαζί με τις πρώτες κρύες βροχές του χειμώνα και δεν υπήρχαν πια στέγες στα ψηλά άσπρα σπίτια καθώς περπατούσες, παρά μόνον η υγρή μαυρίλα του δρόμου και οι κλειστές πόρτες των μικρών μαγαζιών, οι μικροπωλητές των βοτάνων, τα χαρτοπωλεία και τα περίπτερα με τις εφημερίδες, η μαμμή - δευτεροκλασάτη -, και το ξενοδοχείο όπου είχε ξεψυχήσει ο Βερλαίν, εκεί που κι εγώ κρατούσα ένα δωμάτιο στον τελευταίο όροφο για να δουλεύω.
